بعنوان [ شمس الامل ]
عشقت تأنى الليل مادام ملهوش قمر
وماليت كاسات الويل دموع بيحلها السهر
ورمانى هد الحيل على شط القدر
من غير ونيس _ من غير أمل _ ايه العمل
حتى الورق الريح خفاه وادى القلم سنه انكسر
*******
الليل طويل ورياحه سيف عمال يكسر فى القلوع
والخوف من المجهول شبح عمال بيعصر فى الضلوع
وديابه فى الضلمه بتعوى م العطش والجوع
والليل سواد عمال بيندب حظى على شط القدر
زقزق العصفور _ أتارى الشمس ناويه عالطلوع
*******
الشمس طلعت لابسه توب بمبى جديد
دمعى ارتعد والخوف بعد وبقيت سعيده
ساعه ماشفتك وانت جايبالى الامل فى العيد
ياأحلى قنديل للآمل نور حياتى
وسقانى شهد الحب قلت يارب قربلى البعيد
*******
وزرعت بستان الآمل بعيدان أمانى
والورد فوق عوده اكتمل وضحك زمانى
حتى قدرى جه صالحنى وباس هلى خدى وراضانى
والخطوه فوق الدرب وسعت الف خطوه
أصل حبك معجزة مخلوقه فى الدنيا عشانى
******
ورسمت مع حبى طريق
لا فيه سدود ولا مفترق
مفروش ورود من أوله
واصل لقلبى اللى انسرق
ورجعت تانى للزجل
بقلم جديد زى الورق
بس خايفة ألقى نفسى
كنت باحلم حلم وردى
وألقى على شط القدر
قلبى من الصدمه انحرق
الرئيسية
البوابة
